گل اندام بانو

برادرزاده ی عزیزم الان که برات مینویسم اینقدر خاطره و لحظات زیبا از باتو بودن توی ذهنم هست که دلم میخاست میتونستم همشو برات بنویسم ولی حیف که خیلی حس ها و لحظه های شیرین رو نمیشه با نوشتن انتقال داد و فقط باید تو همون لحظه ثبت بشه...                    چند تا از کلمه هایی که هنوز با لهجه ی کودکانه و شیرین خودت میگی: خوشمزه : خومشزه         بی تربیت : ای تربیت               خداحافظ : خاپسِس       &nbs...

                                                  فدای تو و ناز و اَداهات ، قند و نباتِ من ...

محرم 94 برای تو نسبت به دو محرم قبلی رنگ و معنای بیشتری داشت... الان مراسم های عزاداری و محرمی بودن رو بهتر میتونی درک کنی...چون بزرگتر شدی و نسبت به دنیای اطرافت آگاهتر... مامان جون هم یه زنجیر کوچولو بهت داده بود که ماه محرم باهاش زنجیر بزنی،خیلی دوسش داشتی و هرجا میرفتیم مراسم با خودت میاوردیش...                          اولین روزی که رفتیم مراسم حسابی خوشت اومده بود،مخصوصا وقتی رفتیم چایی صلواتی گرفتیم کلی ذوق میکردی و برات جالب بود.. هر روز میگفتیم بریم حسین حسین کلی استقبال میکردی و هر جا می رفتیم میگفتی...